จุดกำเนิดของร่ม
ร่มถือกำเนิดขึ้นกว่า 4,000 ปีมาแล้ว ถูกค้นพบครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเมโสโปเตเมียในภูมิภาคเอเชียตะวันตก ในช่วงเริ่มต้นนั้นร่มจะถูกใช้สำหรับกันแดดโดยเฉพาะ เนื่องจากว่าแสงแดดเป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิตในยุคนั้นมากกว่าฝน (Parasol)
เริ่มแรกร่มจะถูกสร้างขึ้นด้วยวัสดุธรรมชาติที่หาได้โดยง่ายในยุคนั้น คือ ใบปาล์ม, ปาปีรัส และหางนกยูง ซึ่งร่มในตอนนั้นมีน้ำหนักมากถึงขนาดต้องใช้หลายคนในการแบกเลยทีเดียว และจะใช้ร่มกับชนชั้นสูงเท่านั้นในอียิปต์โบราณ และในเมโสโปเตเมีย ในยุคกลางของจีนก็มีใช้ร่มกันแดดเช่นกัน แต่จะใช้ไม้ไผ่ในการทำแกนร่มและใช้ใบไม้ และขนนกในการคลุมร่มนั้น
จากร่มกันแดด Parasol ปรับมาสู่ร่มร่มกันฝน Umbrella
ในช่วงศตวรรษที่ 16 คำว่า “umbrella” (มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน “umbra” ซึ่งแปลว่า “บังแดด”) ที่เราคุ้นเคยก็เริ่มถูกพูดถึงขึ้นมา เนื่องจากว่าเร่มมีการใช้น้ำมัน และแว๊กซ์ มาเคลือบผิวของร่มกันแดด ในตอนนั้นเองที่ทำให้ร่มไม่เพียงแค่ใช้กันแดดเท่านั้น แต่ใช้ในการป้องกันฝนด้วย นับตั้งแต่นั้นก็เริ่มมีร่มกันฝนเกิดขึ้น
ในศตวรรษที่ 17 ร่มกันฝน (umbrella) ก็เป็นสินค้าที่นิยมกันมากในฝั่งประเทศตะวันตก โดยเฉพาะร่มที่เป็ฯสไตล์อิตาลี, ฝรั่งเศส และอังกฤษ ซึ่งในช่วงแรกนั้นร่มจะเป็นเพียงสินค้าสำหรับผู้หญิงเท่านั้น เพราะผู้ชายกลัวจะถูกสบประมาทว่าอ่อนแอ จึงไม่นิยมพกร่มกัน
ต่อมาในศตวรรษที่ 18 ชายผู้หนึ่งที่ชื่อ Jonas Hanway ก็เป็นผู้บุกเบิกให้กับยุคของร่มสำหรับผู้ชาย
ร่มกับความเป็นสินค้าแฟชั่น
ร่มเริ่มมาเป็นอุปกรณ์ที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆสำหรับสังคมชั้นสูงในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 18 อีกทั้งยังมาเป็นแฟชั่นในช่วงปฏิวัติฝรั่งเศสอีกด้วย ผู้ผลิตจะมุ่งไปที่การตกแต่งด้ามจับ จนเรียกว่าเป็นงานศิลปะบนด้ามร่ม โดยมากจะใช้ไม้แข็งสีดำ (ebony) ในการแกะสลัก
จนในศตวรรษที่ 19 ร่มกลายเป็นของมีมูลค่า และเป็นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจอย่างมาก ทำให้ผู้ผลิตพยายามออกแบบร่มที่จะสามารถป้องกันขโมยได้ ถึงขนาดที่ติดแม่กุญแจบ้าง ติดสัญญาณกันขโมยบ้าง หรือแม้แต่สามารถซ่อนอาวุธได้ด้วย และในตอนนั้นเองร่มก็กลายมาเป็นอุปกรณ์อเนกประสงค์ที่ปรับแต่งตามความต้องการของผู้คนในตอนนั้น อย่างเช่น มีการติดไฟฉาย นาฬิกา กระปุกน้ำหอม และที่จุดบุหรี่ เป็นต้น
ตั้งแต่แรก ร่มในฝั่งยุโรปจะใช้โครงสร้างที่เรียกว่า โครงสร้างกระดูกปลาวาฬ ถึงแม้ว่าในตอนนี้วัสดุที่นำมาผลิตร่มจะเปลี่ยนไปมากมาเป็น ไม้ เหล็ก อลูมิเนียม และปัจจุบันมีใช้เป็นไฟเบอร์แกลส แต่โครงสร้างก็ยังคงเดิมเป็นส่วนมาก
ร่มในยุคปัจจุบัน
ในช่วงศตวรรษที่ 20 ร่มพับก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมา ต้องขอบคุณ Hans Haupt ในปี 1928 ถึงแม้ว่าในปี 1701 ที่ฝรั่งเศสจะมีการสร้างร่มขนาดพกพาโดย Jean Marius ก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่ร่มพับอย่างที่เรารู้จักกัน และในปี 1969 การจดสิทธิบัตรแรกสำหรับร่มพับโดย Bradford Philips
ถึงกระนั้นเรื่องราวก็ไม่จบแต่เพียงเท่านี้ จนถึงทุกวันนี้วัสดุต่างๆก็มีการปรับเปลี่ยน พัฒนาเพื่อความสะดวกในการพกพา และมีประสิทธิภาพมากขึ้นไปอีก จนปรับเปลี่ยนไปเป็นร่มแบบต่างๆ อย่างร่มโปร่งแสง ร่มพกพาขนาดเล็ก ร่มไม้เท้า เป็นต้น และยังมีการพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ
จุดกำเนิดของร่ม
ร่มถือกำเนิดขึ้นกว่า 4,000 ปีมาแล้ว ถูกค้นพบครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเมโสโปเตเมียในภูมิภาคเอเชียตะวันตก ในช่วงเริ่มต้นนั้นร่มจะถูกใช้สำหรับกันแดดโดยเฉพาะ เนื่องจากว่าแสงแดดเป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิตในยุคนั้นมากกว่าฝน (Parasol)
เริ่มแรกร่มจะถูกสร้างขึ้นด้วยวัสดุธรรมชาติที่หาได้โดยง่ายในยุคนั้น คือ ใบปาล์ม, ปาปีรัส และหางนกยูง ซึ่งร่มในตอนนั้นมีน้ำหนักมากถึงขนาดต้องใช้หลายคนในการแบกเลยทีเดียว และจะใช้ร่มกับชนชั้นสูงเท่านั้นในอียิปต์โบราณ และในเมโสโปเตเมีย ในยุคกลางของจีนก็มีใช้ร่มกันแดดเช่นกัน แต่จะใช้ไม้ไผ่ในการทำแกนร่มและใช้ใบไม้ และขนนกในการคลุมร่มนั้น
จากร่มกันแดด Parasol ปรับมาสู่ร่มร่มกันฝน Umbrella
ในช่วงศตวรรษที่ 16 คำว่า “umbrella” (มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน “umbra” ซึ่งแปลว่า “บังแดด”) ที่เราคุ้นเคยก็เริ่มถูกพูดถึงขึ้นมา เนื่องจากว่าเร่มมีการใช้น้ำมัน และแว๊กซ์ มาเคลือบผิวของร่มกันแดด ในตอนนั้นเองที่ทำให้ร่มไม่เพียงแค่ใช้กันแดดเท่านั้น แต่ใช้ในการป้องกันฝนด้วย นับตั้งแต่นั้นก็เริ่มมีร่มกันฝนเกิดขึ้น
ในศตวรรษที่ 17 ร่มกันฝน (umbrella) ก็เป็นสินค้าที่นิยมกันมากในฝั่งประเทศตะวันตก โดยเฉพาะร่มที่เป็ฯสไตล์อิตาลี, ฝรั่งเศส และอังกฤษ ซึ่งในช่วงแรกนั้นร่มจะเป็นเพียงสินค้าสำหรับผู้หญิงเท่านั้น เพราะผู้ชายกลัวจะถูกสบประมาทว่าอ่อนแอ จึงไม่นิยมพกร่มกัน
ต่อมาในศตวรรษที่ 18 ชายผู้หนึ่งที่ชื่อ Jonas Hanway ก็เป็นผู้บุกเบิกให้กับยุคของร่มสำหรับผู้ชาย
ร่มกับความเป็นสินค้าแฟชั่น
ร่มเริ่มมาเป็นอุปกรณ์ที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆสำหรับสังคมชั้นสูงในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 18 อีกทั้งยังมาเป็นแฟชั่นในช่วงปฏิวัติฝรั่งเศสอีกด้วย ผู้ผลิตจะมุ่งไปที่การตกแต่งด้ามจับ จนเรียกว่าเป็นงานศิลปะบนด้ามร่ม โดยมากจะใช้ไม้แข็งสีดำ (ebony) ในการแกะสลัก
จนในศตวรรษที่ 19 ร่มกลายเป็นของมีมูลค่า และเป็นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจอย่างมาก ทำให้ผู้ผลิตพยายามออกแบบร่มที่จะสามารถป้องกันขโมยได้ ถึงขนาดที่ติดแม่กุญแจบ้าง ติดสัญญาณกันขโมยบ้าง หรือแม้แต่สามารถซ่อนอาวุธได้ด้วย และในตอนนั้นเองร่มก็กลายมาเป็นอุปกรณ์อเนกประสงค์ที่ปรับแต่งตามความต้องการของผู้คนในตอนนั้น อย่างเช่น มีการติดไฟฉาย นาฬิกา กระปุกน้ำหอม และที่จุดบุหรี่ เป็นต้น
ตั้งแต่แรก ร่มในฝั่งยุโรปจะใช้โครงสร้างที่เรียกว่า โครงสร้างกระดูกปลาวาฬ ถึงแม้ว่าในตอนนี้วัสดุที่นำมาผลิตร่มจะเปลี่ยนไปมากมาเป็น ไม้ เหล็ก อลูมิเนียม และปัจจุบันมีใช้เป็นไฟเบอร์แกลส แต่โครงสร้างก็ยังคงเดิมเป็นส่วนมาก
ร่มในยุคปัจจุบัน
ในช่วงศตวรรษที่ 20 ร่มพับก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมา ต้องขอบคุณ Hans Haupt ในปี 1928 ถึงแม้ว่าในปี 1701 ที่ฝรั่งเศสจะมีการสร้างร่มขนาดพกพาโดย Jean Marius ก็ตาม แต่ก็ไม่ใช่ร่มพับอย่างที่เรารู้จักกัน และในปี 1969 การจดสิทธิบัตรแรกสำหรับร่มพับโดย Bradford Philips
ถึงกระนั้นเรื่องราวก็ไม่จบแต่เพียงเท่านี้ จนถึงทุกวันนี้วัสดุต่างๆก็มีการปรับเปลี่ยน พัฒนาเพื่อความสะดวกในการพกพา และมีประสิทธิภาพมากขึ้นไปอีก จนปรับเปลี่ยนไปเป็นร่มแบบต่างๆ อย่างร่มโปร่งแสง ร่มพกพาขนาดเล็ก ร่มไม้เท้า เป็นต้น และยังมีการพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ
